You have to add to cart at least 5 bottles or any program to make checkout.
Gepubliceerd: September 28, 2018
Categoriën:
Cannabis Info
Het liep tegen het eind van juni en ik had een paar gezonde Bruce Banner #3 zaailingen in ronde, witte kunststof potten van 27l en 17l. Ze werden gezelschap gehouden door een Sticky Beast Automatic. Deze stond ook in een 17l pot. Verder had ik een veerkrachtige Blueberry Automatic in een 15l smart pot van geotextiel. Na twee weken op het dakterras waren alle zaailingen klaar voor hun eerste en laatste verhuizing van jiffypots naar grotere potten. Hiervoor gebruikte ik een bemeste mix van turf, kokosvezel en perliet.
Ik had nog weinig substraat en potten en moest dus wat improviseren met een 5l pot. Daarbij vogelde ik iets uit met turf uit het tuincentrum en Vertafort pellets voor een vervangende Blueberry zaailing. Een eerdere Blueberry Automatic legde 3 dagen na het ontkiemen al het loodje. Gelukkig zag mijn andere kleine Blue er sterk en gezond uit.
Ik kreeg het voor elkaar al mijn zaailingen bijna 16 uur per dag in de zon te laten staan. Vroeg in de ochtend verschoof ik ze over het terras, waar ze tot het eind van de middag in de zon zouden staan. 's Avonds verhuisde ik de zaailingen naar zelfgemaakte propagators. Deze kon ik makkelijk voor meer zon kon in de keukenvensterbank zetten. Maar daarna moesten ze, om groot en sterk te worden, naar het dakterras. Zo konden ze langer in de zon staan. Ze konden het goed aan en ik maakte me weer eens zorgen om niks.
Ongeveer een maand lang waren de omstandigheden idyllisch; blauwe luchten en een temperatuur van zo'n 25°C. Als donderslag bij heldere hemel werd ik overvallen door verschrikkelijke onweersbuien met een enorme plens regen. Gelukkig waren mijn auto's vroeg in de bloeiperiode en m'n Banners nog in de groeiperiode toen het met bakken naar beneden kwam. Kort daarna kocht ik duct tape en zette als de wiedeweerga een kas in elkaar toen Europa door een hittegolf getroffen werd.
De temperaturen in Spanje liepen op tot boven de 40°C. De hele maand juli was er zelden een dag onder de 30°C. Mijn afgezonderde locatie werd om de oren geslagen met weersomstandigheden waar ik niet op had gerekend. Maar ik leerde bij en paste me aan. Het belangrijkste was dat al m'n planten het goed deden. Ik kon zelfs wat toppen. Sterker nog, ik heb al mijn Zamnesia strains getopt.
De hele maand juli bleef de bloedhitte aanhouden. Mijn cannabistuin gebruikte enorme hoeveelheden water. Al m'n lievelingetjes van Zamnesia, behalve kleine Blue, slurpten 3-4l water per dag. De dames waren behoorlijk dorstig bij de hoge temperaturen. Wanneer er weer een onweersbui over kwam drijven, zette ik snel al m'n planten veilig in de kas. Ik moest ze meer dan eens in veiligheid brengen als er 's avonds laat een zware storm met verschrikkelijke windvlagen voorbijkwam.
Eind juni sloeg het noodlot voor kleine Blue toe. Een akelige roestschimmel. Ik hoopte eerst dat het een tekort was, maar na mislukt onderzoek achter m'n bureau, ontdekte ik door veldonderzoek dat veel vruchtgewassen en bomen in de buurt aangetast waren. Jammer genoeg was cannabis ook vatbaar voor deze plantenziekte. Erger nog, het was besmettelijk. Kleine Blue moest eraan geloven en direct uit de tuin verwijderd worden.
Mijn overgebleven Blueberry Automatic, big Blue, in de 15l smart pot, was een ruige toppenfabriek van meer dan 60cm hoog. Ze had flink wat langgerekte cola's. Sticky Beast Auto werd ook hoger dan 60cm en had tegen het eind van juni eveneens meerdere, veelbelovende cola's. De beide Bruce Banners hadden plusminus hetzelfde formaat. Bovendien ontwikkelden ze meer secundaire scheuten.
Ik had meer dan een week met zuiver water gespoeld. Meer en meer stampers verkleurden met de dag gedurende de eerste week van augustus, van wit naar rood/oranje. De hittegolf leek ten einde te komen en er was een onweersbui met zware regen op komst. 54 dagen na het ontkiemen besloot ik om Sticky Beast Auto te oogsten. Ze kon best nog wel een paar dagen gebruiken, maar haar opgezwollen toppen glinsterend van de hars zouden zware regenval niet overleven. Ik kon niet het risico lopen alles te verliezen. Dus op het moment dat ze geoogst zou kunnen worden, hakte ik Sticky Beast Auto om. De overgebleven Blue gaf ik nog een paar dagen langer, met alle risico's van dien.
Vroeg in de middag van dag 54 had ik de dames in m'n slaapkamer gezet. Vanuit het niets brak er verschrikkelijk onweer los en de regen kwam met bakken naar beneden. Het kleine afgelegen dorpje waar ik bivakkeerde, stond helemaal blank. Ik had met overstromingen van twee kanten te maken omdat de afvoer op het dakterras verstopt raakte. Middenin de puinhoop wist ik gezond en wel de stevige toppen van m'n Sticky Beast Auto te oogsten. Dit was geloof ik mijn derde Sticky Beast Auto fenotype. Toch heeft deze strain nooit teleurgesteld en kijk ik reikhalzend uit naar de dag dat ik deze kleverige ganja weer kan roken.
Op de 59ste dag was big Blue, de eenzame Blueberry Automatic die het gehaald had, royaal gespoeld en klaar voor de oogst. Haar toppen hadden geluk met die 5 extra dagen om te rijpen. De meest bloeiharen waren levendig rood en hadden een jasje van glinsterende hars. Eindelijk waren de toppen klaar. Het trimmen was zo gepiept dankzij haar hoge bloem tot blad verhouding. Ik geloof zelfs dat ze meer toppen heeft geproduceerd dan Sticky Beast Auto. Blueberry Automatic had niet van die bollige opgezwollen toppen als Sticky Beast Auto, maar had langgerekte cola's ontwikkeld. Zelfs de lager gelegen toppen hadden voldoende zonlicht gekregen en waren plomp en frosty. Al met al was de hoge opbrengst van Blueberry Automatic een aangename verrassing.
Het was de 36ste dag en ik begon met het binnenzetten van mijn 60cm hoge, getopte, Bruce Banner #3 in de 17l pot, een paar uur voor zonsondergang. Ik had de slaapkamer volledig verduisterd door de gordijnen te sluiten. Mijn gedachte hierachter was dat als ik de fotoperiode planten 's avonds een paar uur in een donkere kamer zou zetten, ze dan zouden denken dat de nachten langer werden. En dan zouden ze overgaan naar de bloeiperiode. Nu ik dit schrijf op de 63ste dag, krijg ik alvast een mooi voorproefje te zien van mijn eerste experiment met Dr. Banner en de snelle formatie van toppen.
De resultaten waren veelbelovend. Ik ben de plant gaan trainen toen ze 1m hoog was. Ik topte haar 5 keer en gunde Bruce Banner #3 in de 27l pot een groeiperiode van 8 weken. Na 7 nachten waren de eerste toppen al zichtbaar, terwijl aanzienlijke cola's de takken opvulden van de eerste Banner die ik op een 12/12 lichtregime had gezet. Deze is nu 1m hoog en voluit toppen aan het produceren.
Vanaf dit moment bevind ik me op onbekend terrein. De auto's zijn inmiddels klaar en ik kom nog terug met het vervolg van dit kweekverslag. Je weet maar nooit wat er gebeurt met deze monsterlijke Bruce Banners. Als ik ze uit de regen kan houden en het voor elkaar krijg om ze de trap op en neer te zeulen zodat ze 12/12 licht ontvangen, zou het zomaar kunnen dat het een fantastische oogst wordt.